Jij moet een keer een blogje schrijven over borsten! Wat vind je daar nou van? Aldus mijn vriendinnen. U vraagt, wij draaien! Dus bij deze mijn ongezouten mening over borsten.
Laten we beginnen met de dingen waar ik moeite mee heb. Dan eindigen we met iets leuks! Waar ik sinds de diagnose moeite mee heb zijn “stoere mannen” die dan dingen gaan roepen als “ah lekker wijf man; dikke tieten”. Alsof het zijn van een lekker wijf gelijk staat aan het hebben van dikke tieten. De oppervlakkigheid druipt er vanaf! En het raakt me, want blijkbaar maak ik dan nog maar kans om een half-lekker-wijf te zijn.
Dan hebben we nog de vrouwen die een nonchalant decolleté hebben. Bij juist díe vrouwen waarvan je verwacht dat ze beschaafd zijn, de vrouwen waar ik mezelf mee vergelijk. Hoe dat komt? Pure jaloezie, als je het mij vraagt. Ik wil ook nonchalant een decolleté kunnen hebben, maar dat gaat me nooit meer lukken. Je zult altijd littekens zien, en die zullen me altijd doen herinneren aan die kloteziekte.
Waar ik erg van schrok was het moment dat ik een foto zag waarop ik een één-tietig-decolleté heb. Het moment waarop ik besefte; dit gaat nooit meer hetzelfde zijn. Geen gala-jurken met diep decolleté, geen shirtjes met V-hals en geen strapless trouwjurk.
Een foto met m’n lieve vriendinnetjes, waarbij mijn toen nog kussentje per ongeluk te zien is. Inmiddels heb ik een mooiere prothese, maar nog steeds ben ik altijd bezig met de “inkijk”.
Maar dan! Er zijn ook best een aantal voordelen! Laten we beginnen met het feest dat ik rechts nooit meer een harde tepel heb! Dames, zien jullie de eindeloze voordelen? Oké, links heeft die functie nog wel, maar het is makkelijker om 1 harde tepel te verbergen dan 2.
En dan is er nog het op je buik slapen. Fan-tas-tisch! Ik heb op een bepaald moment geprobeerd om eens op m’n buik te gaan liggen, na maanden niet durven. En er ging echt een wereld voor me open. Vrouwen met een grote boezem zullen dit herkennen; op je buik slapen is een drama. Maar ik heb nu de luxe dat ik aan één kant plat ben en daar dus prima op kan liggen. Ook heerlijk; als ik op m’n linkerkant lig, heb ik geen rechtertiet die “over hangt”.
Dan zijn er nog de harde grappen die ikzelf en m’n vrienden maken: de tiet- en kaalgrappen. Een beetje de pies- en poepgrappen van de borstkankerpatiënten. Eén van deze grappen vind je in de “tietel” van deze blog! Ik zal ze verder niet allemaal herhalen, want het zijn van die grappen waar je bij had moeten zijn, maar ik kan je in ieder geval vertellen dat ze hilarisch waren en ik er veel lol aan heb beleefd!
Toen m’n vriendinnen me vroegen hoe ik over borsten dacht, kwam er ook even ter tafel dat ze weleens dingen níet zeggen omdat ze bang zijn om mij te kwetsen. Wat een dotjes hè?! En eerlijk gezegd; ik zou waarschijnlijk hetzelfde doen als ik in hun schoenen zou staan. Maar waar ik mee wil afsluiten is een bedankje voor deze lieve mensen. Bedankt dat jullie met mij zijn gegroeid in het omgaan met deze kloteziekte. Bedankt dat we juist die harde grappen konden maken en waarschijnlijk ook bedankt voor alles waar jullie me voor behoed hebben! Zonder jullie was ik nergens!
Een deel van mijn lieve vriend(inn)engroep. Op de zwarte cross van afgelopen jaar werd de bewust foto met een één-tietig-decolleté per ongeluk gemaakt. Een foto die ik voor mezelf houd, maar daarvoor in de plaats wil ik een foto met jullie delen van deze toppers!
Dat decolleté komt er hoor! En die strapless jurk ook! Dat komt wel goed met die littekens,en anders: fuck it! Je vrouwelijkheid zit zeker niet in je borsten. Het is wel echt fijn na reconstructie dat je niet zo met die inkijk bezig bent en lekker weer alles aankan!
Oh wat heb ik zin in die tijd! Niet meer elke keer bezig zijn met m’n inkijk:)
Weer mooi geschreven. Fijne feestdagen en een Gezond en Goed 2016. En compliment aan je vrienden.
Alweer zo’n “hell of a blog”. Prachtig geschreven. En de waarde van de steun van je vriendinnen is inderdaad onmetelijk. Hulde aan deze kanjers.
Nooit geweten dat op je buik slapen lastig was voor sommige vrouwen :o. Nouja, geniet ervan zolang het nog kan!
Jazeker! Je leert zoveel van mijn blog:p