1,5 jaar geleden was ik in het weekend vrijwel altijd in de kroeg te vinden, met steevast een biertje in m’n hand. Doordeweeks dronk ik bijna nooit, maar in het weekend kon ik los. Ik was dat meisje dat altijd als één van eerste stond te shinen op de dansvloer. Ik was dat meisje dat iedereen eruit dronk en ik was ook zeker dat meisje dat er de volgende dag bijna nooit last van had. Een natuurtalentje, al zeg ik het zelf.
Carnaval 2012: met vriendinnetjes én biertje!
En toen was daar borstkanker.
Tijdens de chemo zou ik de drank zeker laten staan, dat leek me geen goed idee. Maar ook daarvoor, rond de borstamputatie, heb ik ervoor gekozen om niet te drinken. Ik wilde niet de controle verliezen met zo’n grote wond op m’n lichaam. Niet dat dat ging gebeuren (natuurtalentje), maar ik wilde het zekere voor het onzekere nemen.
En toen begon ik met lezen. Ik las met name over gezonde voeding en het niet drinken van alcohol na het hebben van kanker. Het KWF en Breastcancer.org leggen in begrijpelijk Nederlands en Engels uit dat het drinken van een aantal glazen per week, de kans op terugkeer van kanker aanzienlijk kan vergroten. De alcohol verhoogt de aanmaak van hormonen in je lichaam en dat is nou precies wat ik, met een hormoongevoelige tumor, wil voorkomen! Daarnaast zitten er in alcohol veel calorieën, wat zorgt voor overgewicht, wat de aanmaak van kankercellen weer stimuleert.
So far, not so good dus. Mijn voornemen; alcohol gaat voorgoed de deur uit. De overlevingsmodus stond op standje extra hard. Want ik wil er alles aan gedaan hebben om de kanker voor altijd buiten de deur te houden en niet ooit terug te kijken met het idee “had ik maar..”
Nu ben ik een jaar verder en staat mijn overlevingsmodus inmiddels op hard in plaats van extra hard. Mijn harde dilemma; ik wil niet dood maar ik wil ook leven. Een zin die taalkundig hetzelfde betekent, maar qua inhoud totaal anders is. Alles in mij zegt mij dat ik nooit meer kanker wil krijgen maar ook alles in mij mist dat meisje van 1,5 jaar geleden. Dat onbezorgde doe-maar-lekker-normaal-en-drink-er-nog-één meisje.
Bevrijdingsfestival 2014: nog steeds met biertje!
Na een jaar niet gedronken te hebben, kwam ik tot de volgende conclusie: Minderen met alcohol kan zeker, maar het moet niet te gek worden. Ik kies daarom van tevoren een aantal gelegenheden uit en daar ga ik drinken. En bij de rest van de feestjes sta ik nog steeds te shinen, maar dan met een colaatje.
Afgelopen weekend was één van de eerste momenten waarop ik weer ouderwets heb gedronken. Ik was met een groep vrienden bij Concert at Sea. Het was fan-tas-tisch! Wat heb ik enorm genoten van alle muziek, lieve mensen, maar ook van de biertjes. En, met enige trots, durf ik toch wel te concluderen: I still got the magic!
Concert at Sea 2015: I still got the magic!
*De komende twee weken ben ik op vakantie (inclusief cocktailtjes!). Ik ga even helemaal weg, dus jullie zullen het helaas 2 weken zonder mijn verhaaltjes moeten doen. Maar niet getreurd, daarna heb ik ongetwijfeld inspiratie voor 10 dus daarna gaan we gewoon weer door!
Wat een leuke blog weer om te lezen.
Heerlijk ook zo positief. ..merk dat ik daar veel aan heb.
Ben vandaag begonnen met chemo, tac kuur om de 3 wkn.
Voel genoeg in mijn lijf en ga het ervaren!
Thnx voor het delen van jouw ervaringen.
Fijne vakantie!
Liefs Sandra
Heel fijn om te lezen dat je er wat aan hebt! En heel veel succes de komende weken; je kan het! Liefs Jacintha
Zonder alcohol, pfff, dat zou ik echt niet kunnen 😉