Zoals ik eerder al op Facebook aankondigde, komt de hersteloperatie er aan (1 maart is het zover. Dat is al over 2 weken, oh mijn god..) en natuurlijk ga ik jullie ook weer dmv bloggen op de hoogte houden. Vandaag een introductiecollege over de operatie. Ik kreeg namelijk de afgelopen weken de meest uiteenlopende vragen, en ik hoop jullie dmv deze blog helemaal bij te praten!
Uitslag en pauze
Pak de champagne maar alvast uit de kast, er is goed nieuws! Ik ben schoon! Potverdorie, wat een goed nieuws.
Continue reading →Controle MRI nummer 2
Ik sta de was op te vouwen en ben ondertussen aan het praten met Niels. Dan dwalen mijn gedachten af. Ineens springen de tranen in mijn ogen: wat nou als het tóch terug is?
Jacintha’s topper: Maris
Soms heb je van die mensen in je leven waarvan je zeker weet: dit blijft voor altijd. Maris is daar één van. Ze was één van de eerste die me belde en ze zal ook altijd één van degenen blijven die ik als eerste wil bellen. Dus bij deze haar blog; hoe heeft zij het ervaren?
Leef; de voorstelling
Ik heb getwijfeld of ik vandaag mijn blog zou door laten gaan. Want wie ben ik om over mijn emoties te vertellen, in het licht van wat er gister in Brussel is gebeurd? Maar na lang twijfelen heb ik toch besloten de blog door te laten gaan. Hieronder de blog over de voorstelling “leef”.
Een paar weken geleden vroeg mijn boezemvriendin of ik mee wilde naar de voorstelling Leef. Nou word ik al gauw enthousiast over voorstellingen in het theater, maar toch las ik me in. Leef gaat over een meisje dat borstkanker krijgt en waarschijnlijk komt te overlijden, maar daardoor de essentie van het leven heeft gevonden; leef!
“Leuk!” was eruit voordat ik er erg in had. Later bedacht ik me of ik het wel zou aandurven, een voorstelling gespeeld door een actrice, helemaal in het teken van kanker. Ik vermeed al maanden films en liedjes met datzelfde onderwerp, maar nu ga ik naar een voorstelling in een zaal waar ik geen kant op kan..
De naam van de voorstelling overtuigde me nogmaals; leef! Als een voorstelling zó heet, zoals mijn levensmotto, dan moet het wel goedkomen. Even later stuitte ik op een filmpje van de schrijfster van het boek en de actrice die het stuk speelt; samen te gast bij RTL late night. De kracht die Laura uitstraalt tijdens het interview maakt me enthousiast; hier kan ik zelfs nog wat van leren.
Afgelopen zaterdag was het zover. Samen met mijn boezemvriendin loop ik richting het theater. We nemen plaats en lachen wat om geklungel van mensen in het publiek voor ons. Nog even makkelijk vermaak, voor de confrontatie begint.
Dan wordt de zaal donker en begint de muziek te spelen. Een actrice loopt op en weet mijn aandacht de hele voorstelling vast te houden. Alles wordt besproken; ze maakt gepaste tiet- en kaalgrappen, vertelt over verschillende emoties en over hoe chemo’s voelen.
Terwijl de muziek begint te spelen, beeld ze uit hoe de chemo haar lichaam binnenstroomt. “Dus dit is hoe chemo voelt” zegt ze.
“Light will guide you home,
And ignite your bones,
And I will try, to fix you”
Tranen vullen mijn ogen en met moeite kan ik ze binnen houden, bang om mijn emoties te laten gaan en de controle te verliezen. Naast me zie ik meer mensen in hun ogen wrijven, maar ik blijf m’n best doen om niet te huilen. Want ja, iemand zou maar zien dat je raakt! Dat zou natuurlijk gek zijn!
Als de lichten aangaan en het applaus door de zaal klinkt, kijk ik recht voor me uit. Wederom voel ik de tranen opkomen, maar nu kan ik ze beter onder controle houden. Ik heb het de hele voorstelling weten vol te houden, het laatste stuk moet ook lukken. Maar toch blijf ik voor de zekerheid nog even voor me uitkijken.
Potverdorie, wát een goeie voorstelling! En ondanks dat ik er nog niet aan toe ben om me over te geven aan de emoties die ik voelde, ben ik blij dat ik ben gegaan. Ik heb weer ontzettend veel over mezelf geleerd, ben mezelf weer eens tegen gekomen. En het moment waarop ik die emoties helemaal toe kan laten komt steeds dichterbij. Nu kijk ik nog even voor me uit en zeg; “Zo, ik ben wel toe aan een drankje!”
Vandaag even geen blog!
Ik ben deze week erg druk, dus even geen blog. Binnenkort horen jullie meer over mijn drukte en de toekomst van de blog. Voor nu zwaai ik digitaal naar jullie en ga ik weer verder aan het werk!
Kids in de vriezer
Allereerst: Hebben jullie allemaal de aflevering van Marike gezien in “Je zal het maar hebben“? Ontzettend mooi, integer en oprecht gebracht. Ik weet zeker dat ze een enorme inspiratie gaat zijn voor jonge vrouwen gaat zijn voor vrouwen die middenin deze situatie zitten. En, hoe kan het ook anders, ook ik ben weer door haar geïnspireerd voor deze blog. Vandaag een blog over vruchtbaarheid na kanker en een update over mijn kids in de vriezer; Sjonnie en Anita.
Jaap voor KWF
Ik heb jullie al eerder laten weten dat iets als de borstkankermaand me gemengde gevoelens oplevert. Daarom heb ik er op dat moment weinig aandacht aan besteed. Maar soms zijn er momenten waarop ik er niet omheen kan en ik me hard wil maken voor de prachtige doelen die er zijn.
Een tijd geleden heb ik gesproken op de ladiesnight in Brummen. De opbrengt ging naar het KWF. In deze blog leg ik uit waarom ik denk dat dit zo belangrijk is. Ook heeft mijn vriendinnetje Marlous een keer onmeunig hard gerend en daarbij geld opgehaald voor Pink Ribbon. Op mijn Facebook pagina (op 20 september 2015) vind je de foto’s van deze onvergetelijke dag.
En nu doet de volgende kans zich weer aan voor mij en al mijn volgers om een goed doel te steunen: mijn vriend Jaap gaat op 20 maart een halve marathon rennen om zo geld op te halen voor het KWF. En dat kan ik natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Hieronder beschrijf ik waarom je geld zou moeten doneren.
Redenen om KWF te steunen:
– Het KWF steunt onderzoek naar kanker
– Het KWF zorgt ook voor een betere kwaliteit van leven, het delen van kennis en het bepalen van het beleid in Nederland.
– Het KWF geeft mensen passende informatie en hoop!
– En last but not least: ooit hoop ik door het onderzoek, gesteund door het kwf, erachter te komen waarom juist ik borstkanker kreeg.
Redenen om Jaap te steunen:
– Ik ken bijna niemand die zo bizar hard loopt als Jaap.
– De berichtjes van Jaap zorgen voor de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid humor.
– Überhaupt verdient iemand die zo ver rent veel geld. Zeker als dat geld dan ook nog naar een goed doel gaat!
– Jaap heeft beloofd een foto vrij te geven (aan degenen die dat willen) van het moment na de finish. Naar eigen zeggen is “leedvermaak het beste vermaak”.
Overtuigd? Aarzel dan niet en klik door naar zijn actiepagina. Doneren kan nog tot 6 maart, dus twijfel niet te lang!
Ohja, en dat doel van 500 euro, daar willen we natuurlijk ver overheen!
Griep na chemo
Daar lig ik dan, op de bank. Carnaval is me niet in de koude kleren gaan zitten. Huize Oldenbeuving-Jansen is veranderd in een ziekenboeg. En als er iemand is die dat een jaar geleden niet zag aankomen, was ik het wel!
Continue reading →Jacintha’s toppers: Ina (schoonmoeder)
Tijdens een mooie boswandeling in Laag Soeren op tweede kerstdag 2015 vroeg jij mij of ik een stukje wil schrijven voor je blog.
Natuurlijk wil ik dat voor je doen, graag zelfs, maar wel op een andere manier.
Misschien niet een hoogstaand vers, ik ben geen poëet!
Ik probeer wel in dichtvorm duidelijk te maken hoe ik deze periode tot nu toe beleefd heb.