Menno Buch - Leven na kanker

4 februari; Wereldkankerdag. Een dag die ik een jaar geleden misschien ongemerkt voorbij had laten gaan, maar die dit jaar toch een speciale betekenis krijgt. Ik vind dit een dag om mensen bewust te maken van kanker, iets uit te leggen over kanker of om mensen te herdenken. Deze post wil ik vooral aan het laatste wijden; ik wil iemand herdenken. Nou zijn er een aantal mensen in mijn omgeving die overleden zijn aan de gevolgen van kanker en die alle recht hebben om (eigenlijk elke dag) herdacht te worden. Toch kies ik in deze post voor iemand anders; Menno Buch. Dit komt omdat Menno Buch tijdens mijn eigen strijd, zijn strijd heeft verloren en daardoor extra indruk op mij heeft gemaakt. Hieronder de tekst die ik schreef over hem en wat het met mij heeft gedaan.

Menno Buch is overleden kopt Nu.nl op 8 juli 2014. Menno Buch is overleden? Hoe dan? Ik wist helemaal niet dat hij weer slecht was? Hoe kan hij nou..?

Buch in de Bajes vond ik een briljant programma. De goede vragen werden gesteld door een lieve, maar vooral, intrigerende man. Ik denk dat juist daarom de gevangenen alles aan hem vertelden. En ja, hij had kanker. Dat maakte hem nog iets specialer. Opeens wist ik hoe hij zich voelde en wat hij in die tijd meemaakte. Op zo’n moment lijkt het alsof je een band hebt die er natuurlijk nooit echt zal zijn omdat je de beste man nooit in het echt zult zien.

Ik schrik eigenlijk van mezelf hoe erg het me aangrijpt. Hoe kan nou deze sterke man, die de ziekte toch meerdere malen te sterk af was, opeens dood zijn? Zo snel kan het blijkbaar toch afgelopen zijn. Misschien dat nu het besef weer binnenkomt dat ik in deze situatie toch kwetsbaar ben, ook al sta ik er goed voor. “Voor jou is de dood absoluut niet aan de orde”, aldus mijn vaste verpleegkundige. Dat is natuurlijk een enorme opluchting, maar dit plotselinge overlijden doet me wel beseffen dat ik extra blij mag zijn met mijn positie en dat het ook allemaal anders had kunnen zijn.

Misschien had ik Menno nodig om te beseffen dat ik enorm geluk heb gehad, dat alles anders had kunnen zijn. Misschien heeft iedereen wel een Menno nodig om te beseffen hoe gelukkig je mag zijn met het feit dat je nog een heel leven voor je hebt. Misschien moeten we bij elk moeilijk moment denken aan Menno en bedenken dat het allemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn; wij kunnen er nog wat van maken!

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]