De week in het ziekenhuis was best wel een beetje zwaar, dat mag best gezegd worden. Maar het is echt niet alleen maar kommer en kwel hoor, na zo’n operatie; er zaten genoeg lichtpuntjes in deze week!
Lichtpuntje 1: Lachen, gieren, brullen
Ondanks alle zware momenten heb ik enorm gelachen deze week. Een voorbeeld is de katheter. Toen ik eenmaal wakker was uit de narcose, moest ik enorm naar de wc. De verpleging bracht me een po waarop ik kon proberen te plassen. Geen succes, er gebeurde niks ook al deed ik heel erg m’n best. “Misschien lukt het beter als je zit”, werd er gezegd. Dus er werd een stoel met daarin een po gehaald. Weer geen succes, het lukte me maar niet om te plassen. De verkeerd geplaatste ruggenprik zorgde ervoor dat niet alleen mijn rechterarm verlamd was, maar alles vanaf mijn borst naar beneden. Hierdoor werkte het plassen ook niet meer. “Dan krijg je een katheter”, zei een van de verpleegkundigen. Fijn, daar zat ik op te wachten! Maar een positief punt van die verlamming; ik voelde niet dat hij geplaatst werd.
De katheter had alleen één groot nadeel; het plassen in gezelschap. Het is namelijk vrij ongemakkelijk als de zak volloopt terwijl je bezoek hebt. Ik had hier totaal geen controle over. “Sorry hoor, ik ben even aan het plassen”, zei ik dan altijd maar. Wat dan toch weer zorgde voor de nodige hilariteit.
Lichtpuntje 2: De knappe dokters
Mijn favoriete lichtpuntje! Ik zou er wel 10 blogs over kunnen schrijven, maargoed, laten we het beschaafd houden.
Op dag 2 kwam de dokter rondes lopen om te checken hoe het met iedereen ging. Ik was op dat moment bezig om mezelf op de meest charmante manier in bed te wassen (hou hierbij vooral m’n twee verlamde armen in je achterhoofd; het moet er hilarisch hebben uitgezien). De verpleegkundige en ik besloten op dat moment om maar gewoon een doek over me heen te gooien om alles nog een beetje chic te houden. Daar lag ik dan in volle glorie met een alleen een doek over me heen. Toen de dokter binnenkwam, bleek de dokter ook nog een enorm knappe dokter te zijn. Alsof hij zo uit Grey’s Anatomy was gestapt! Ik heb geen idee meer wat de knappe dokter zei, want ik was eigenlijk alleen maar bezig met “ik hoop niet dat hij dat doek straks wegtrekt”. De knappe dokter was namelijk niet alleen, hij had een heel gevolg aan assistenten bij zich. Gelukkig vroeg hij alleen maar hoe het ging en verliet me toen (helaas) weer.
Ik mag echt van geluk spreken want later plaatst precies dezelfde dokter bij mij de port-a-cath. Ik ben alleen bang dat de knappe dokter op dat moment wel enigszins door kreeg wat ik van hem vond. Ik lag namelijk op de operatietafel en m’n hartslag werd natuurlijk in de gaten gehouden. Deze sloeg ietwat uit toen hij binnen kwam lopen, toch jammer. Verraden door m’n eigen hartslag!
Maar hier stopte mijn geluk niet; er was nóg een knappe dokter. Toen ik maandag eindelijk naar huis mocht, kreeg ik zoveel last van m’n rug (door het verkeerd zitten van de ruggenprik) dat ik niet meer normaal kon zitten of liggen. Gek werd ik ervan! ’s Avonds zijn we dan ook terug gegaan naar de SEH. Daar aangekomen werd ik geholpen door een echte McDreamy. De pijn werd meteen een stukje minder. Maar helaas hielp zijn aanwezigheid niet alleen en daarom kreeg ik weer van die briljante pilletjes mee naar huis die heel goed werkte tegen de pijn. Hierdoor kon ik weer “normaal” functioneren en kon ik eindelijk écht naar huis.
Hier lig in ein-de-lijk in m’n eigen bedje!
Lichtpuntje 3: Je kunt veel meer aan dan je denkt
Om naar huis te kunnen moesten wel alle slangen worden verwijderd; de ruggenprik, de drain en de katheter. Voor het moment van het stoppen van de pijnmedicatie was ik best een beetje bang. Ik was bang dat de pijn aan de wond te erg zou worden en dat ik dat niet zou aankunnen. Hierdoor merkte ik bij mezelf dat ik oppervlakkig ging ademen en graag wilde dat iedereen in de buurt bleef. Maar na een paar uur kwam ik erachter dat de pijn enorm meeviel. Ik heb eigenlijk meer last gehad van mijn rug dan van de wond. Wees dus niet bang voor wat er komen gaat; je lichaam kan meer dan je denkt!
Lichtpuntje 4: Lieve mensen
Wat heb ik een lieve mensen om me heen! Ik heb ontzettend veel lieve kaartjes, knuffeltjes, bosjes bloemen en heel veel andere dingen gehad. Ik werd heel goed en lief geholpen door alle verpleegkundigen en er kwam super veel bezoek. Er waren zelfs collega’s van Niels z’n werk die een bos bloemen kwamen brengen, speciaal voor mij. Hier heb ik me echt aan op kunnen trekken, je kunt niet anders dan gelukkig worden van al deze lieve mensen!
Ondanks de heftige operatie heb ik deze week dus veel leuke, grappige en mooie dingen meegemaakt. Iets wat ik van tevoren ook niet had durven dromen. Of nouja, over de dokters heb ik misschien wel gedroomd. Maargoed, ik dwaal af! Alle lichtpuntjes hebben mij er doorheen geholpen, maar het belangrijkste is toch wel het volgende; ondanks dat je niet anders kunt dan sterk zijn, ben je echt sterker dan je denkt! Geloof in jezelf!
Voor degene die de operatie nog moeten ondergaan heb ik ook wat praktische tips voor rondom de operatie beschreven. Deze vind je hier.
Haha, ik zie dat je een speciale tag hebt gemaakt voor ‘Knappe dokters’. Als er dan nog ooit iemand komt die uitsluitend posts wil lezen over knappe dokters, dan kan dat gewoon op deze site 😛
Haha ja, dat vond ik wel belangrijk. Rekening houden met de lezer;)
Jeeeeej haha Pretty dokters:) ik zal kim is taggen:p
Haha! Die andere weet ook al wat ik van hem vindt dus ja:p
Hoi Jacintha. Je beschrijft het weer leuk! Ik wacht nog steeds op het moment dat ik een knappe dokter tegenkom! Het valt mij nogal tegen 😉 En wat een gedoe had je met die ruggeprik. Ben blij dat ik dat niet had. Dat kussentje had ik ook moeten hebben! Zou misschien zelfs nu nog fijn zijn wanneer ik last heb van oedeem. Heb jij dat ook? Groetjes Marike
Ja eigenlijk vind ik dat iedereen behandeld moet worden door knappe dokters! En zonder kussentje ging ik echt nergens heen, was echt super fijn. En ik heb idd ook een oedeemarm; onze verhalen lijken wel heel erg op elkaar;)
Haha ja he, bijna eng! Gebruik je dat kussentje nog steeds? Want dan ga ik er ook een bestellen!
Ik heb hem nu al een tijdje niet gebruikt, maar het zou soms best handig kunnen zijn! Al vond ik hem vooral ideaal voor na de operatie.. Maar heel duur zijn ze niet, dus je kan het altijd proberen natuurlijk;)
Bedankt iig voor het delen van je ervaringen! Ik ben wel gewend om mijn ervaringen te delen, maar het is eigenlijk ook heel fijn om jouw blog te lezen 🙂
Over lichtpuntjes gesproken, ……….
Ah! Lief!
Topverhaal! Elke keer weer verbazingwekkend goed geschreven. Hulde
Jacintha,zo’n warm gevoel van jouw verhaal.
I all the time used to read paragraph in news papers but now as I am a user of web thus from now I am using net for posts, thanks to web. ceegaeekbdef
Excellent post. I was checking continuously this blog and I’m impressed! Extremely useful information specially the last part dggeeekdbbec