Jacintha’s toppers: Ina (schoonmoeder)

Tijdens een mooie boswandeling in Laag Soeren op tweede kerstdag 2015 vroeg jij mij of ik een stukje wil schrijven voor je blog.
Natuurlijk wil ik dat voor je doen, graag zelfs, maar wel op een andere manier.
Misschien niet een hoogstaand vers, ik ben geen poëet!
Ik probeer wel in dichtvorm duidelijk te maken hoe ik deze periode tot nu toe beleefd heb.

Het begon toen ik bij een vriendin op visite zat,
dat ik van Niels een berichtje ontving,
Mam, “ik probeerde je te bellen,
waar ik toch uithing.”

Thuis maar meteen gebeld.
Het klonk zeer serieus.
Jacintha had een knobbeltje in haar borst gevoeld.
Meteen naar het ziekenhuis, ze had geen keus.

Afwachten, meer konden wij niet doen,
Gewoon gaan werken, eten, slapen en weer opstaan,
Maar je wil er wel naar toe rennen.
Bij jullie zijn, steunen en voor jullie klaar staan.

schoondochter kanker

Bij de diploma-uitreiking van Niels.


Het was toch een kwaadaardige tumor in je borst.
De uitslag was toch niet goed.
Je kan dan niet meer helder denken tijdens het werk.
Je doet hooguit wat je doen moet.

Na het werken meteen naar Den Bosch,
Je familie zat al thuis te wachten.
Henk en ik konden alleen maar een luisterend oor bieden.
Hoe konden we verder jullie pijn verzachten.

We hebben in die periode gehuild, gepraat,
Ook nog wel gelachen en jullie verhalen aangehoord.
Niels met de embryo’s naar Tilburg,
Er moest wel een bordje in de auto komen, “baby aan boord.”

Schoondochter kanker

Gezellig dagje Arnhem:)

Na de operatie zijn we snel bij jou in het ziekenhuis op bezoek gegaan.
Foei, wat was je ziek, bleek en zwak.
Natuurlijk pijn van de operatie.
Je witte hoofd, wat boven de lakens uit stak.

De chemo’s kwamen al snel na de operatie.
In die tijd werd je regelmatig opgenomen.
Met keelpijn en koorts,
Henk en ik vonden het belangrijk om regelmatig op bezoek te komen.

Je haar viel al heel snel uit.
In 1e instantie, dacht ik echt waar, ik zie het niet zo,
Maar toen je met de borstel door je haren ging,
Schrok ik echt, woh!

Er zijn tijdens de chemokeuren bijzondere dingen bij gebleven.
Die keer dat ik bij het toedienen bij je was
Wij samen nog telefoonhoesjes gingen uitzoeken,
Gewoon om wat te doen en een voordelige site, dat kwam goed van pas.

Tussen de chemo’s een weekendje Center Parcs,
eigenlijk naar Eurodisney, hadden we bedacht.
Jij in de rolstoel met een kussentje onder je oksel,
Dat kussen vond je fijn, je ziel onder je arm, zoals je vader het bracht.

Schoondochter kanker

Weekendje weg!

Gelukkig zijn de chemo’s achter de rug,
Ook de herceptin is weer voorbij.
Nog een paar jaar hormoonbehandeling
En dan ben je weer behandelvrij.

Natuurlijk staat je nog wel het een ander te wachten,
Hoe zal het verder gaan, dingen waar je nog tegen aanloopt.
Ieder onderzoek blijft toch weer spannend.
De borstreconstructie en lymfeklieren terug plaatsen, nu zo snel mogelijk, wat je hoopt.

Tot slot, diepe buiging hoe je het allemaal doet.
Je logopedie studie weer opgepakt en afgerond.
Plezier maken, uitgaan, saxofoonles en jazzballet.
Het positieve van jou, waar ik vaak versteld van stond.

Gelukkig zien we elkaar regelmatig,
En…zijn er leuke dingen in het vooruitzicht.
Ik wens Niels en jou veel geluk, gezondheid en veel liefde.
Hiermee eindig ik mijn gedicht.

Loading

6 comments

  1. paula says:

    Mooi geschreven ook weer. Wat heb je toch een mooi ‘netwerk’ aan bijzondere mensen om je heen die allemaal voor je klaar staan en veel van je houden! Daar mag je trots op zijn! Grappig dat jullie ook de humor er in hielden zoals met ‘baby aan boord’ haha. Groetjes uit Twello

  2. Thea van Hierden says:

    Wat een lieve betrokken schoonmoeder ben je. Prachtig zoals je in vogelvlucht door deze bewogen periode gaat in dit gedicht. Ik ben heel blij voor Jacintha, Niels en jullie dat het nu goed gaat en ik wens voor jullie allemaal dat het zo zal doorgaan.

  3. Wicha ter Maat says:

    Lieve Ina,
    Nou, wat heb je dit mooi verteld. Ik kreeg er kippen
    vel van. Het valt niet mee, wat jullie hebben meegemaakt. Maar gelukkig houden jullie de moed er in. Fijn voor Jacintha dat ze alles weer oppakt. Altijd positief blijven. Dat is het allerbeste. Ik wens jullie met elkaar heel veel sterkte en kracht. Fijn dat we in een tijd leven waar de medische wetenschap heel kundig is. Lieve groeten Wicha

Geef een reactie