Vandaag is het door broers en zussendag. En daarom schrijf ik vandaag iets over de chemo. Nee geintje natuurlijk! Hoe kan het ook anders dan dat ik het over mijn liebe schwester heb?! Want alle clichés zijn waar; je groeit in deze tijd nóg dichter naar elkaar.
Vroeger, toen we nog kleine schattige meisjes waren, hadden we al de grootste lol. Ik ken bijvoorbeeld niemand die zo ontzettend grappig boos kan kijken! Ook wisten we het elk afwasmoment weer te presteren om een wedstrijd te maken wie níet die laatste pan af te hoeven wassen. Wat jij dan altijd won, waarna we eerst geïrriteerd waren en daarna hartelijk konden lachen.
Toen al grote lol!
Toen we wat ouder werden, werden we dikkere vriendinnen. Ging er even niemand van mijn vriendengroep uit, dan ging ik gewoon met Ramona mee! En vice versa. Ook voor kleding en make-up advies ging ik altijd naar m’n zusje. Je zou zeggen dat ik daar meer ervaring in zou hebben als oudste, maar dit blijkt gewoon niet zo mijn ding te zijn. Ramona heeft daar oog voor!
Samen op een feestje in Nijmegen
En toen werd ik ziek. Iets wat haar ongetwijfeld ook niet in de koude kleren is gaan zitten. Maar ik heb daar nooit iets van gemerkt, ik merkte alleen maar dat ze graag overal bij wilde zijn. En dat was ze!
Haar aanwezigheid begon al met een surrogaat Ramona (in de vorm van een beertje die ik, als ze er niet was, overal mee naar toe sjouwde) en is nooit geëindigd. Ze heeft het zelfs gepresteerd om mij de dagen voor de operatie met plezier te laten doorkomen, door me elke dag een ander cadeau te laten openen (briljante cadeautip overigens!). En natuurlijk zijn daar de verrassingsbezoekjes waar ik precies haar aanwezigheid nodig had en zij dat feilloos aanvoelde.
Eigenlijk zijn er geen woorden voor hoe onze band is (geworden). Ik kan nog zoveel opschrijven, maar niemand zal weten hoe blij ik met je ben. Maar misschien zijn er ook geen woorden nodig, en is alleen mijn gevoel genoeg. Mijn gevoel van oprechte waardering hoe ook jij je hier doorheen hebt geslagen. Mijn gevoel van trots, dat je ondanks alles door bent gegaan én mij gesteund hebt waar nodig. En mijn gevoel van zusterliefde, die nooit meer zal verdwijnen!
Nu!
Lief! Luv you too xx
Werkelijk prachtig weergegeven. Trost op beiden, wat kan ik meer zeggen? Supertrots!!
Pfff, trots natuurlijk
Die emmer staat je goed Jacintha B)
Oeps, late reactie! Maar ik vond het al bijzonder dat niemand hier iets over zei. Ik vond dit namelijk ook;)