Toen ik binnenliep wist ik meteen wie ik moest hebben. Op de een of andere manier wist ik het gewoon; dat is Elmana, zij heeft ook borstkanker.
Sylvia (onze vaste verpleegkundige) had ons samengebracht. Ik had wel eens laten vallen dat ik me niet altijd op m’n plek voelde tussen de oudere garde op de oncologie afdeling; “je wordt toch aangekeken alsof je zielig bent, omdat je zo jong bent, terwijl we allemaal kanker hebben. Sommigen zelf erger dan ik! Maar toch word ík vol medelijden aangekeken.”
Blijkbaar had Elmana een soortgelijk gesprek gevoerd met Sylvia. “Ik ken nog iemand anders met borstkanker van jouw leeftijd,” bracht Sylvia voorzichtig. “Zal ik haar eens vragen of ze ook met jou in contact wil komen en dan jouw nummer doorgeven?” Ja, graag!
Elmana en ik
Toen ik binnenkwam bij de Verkade fabriek, waar we hadden afgesproken, keek ik om me heen en zag haar zitten. Wat zeg je tegen iemand die je niet kent, nog nooit gezien hebt, maar waar we wel nu al een band mee voelt? Het was een vreemd soort blind-date gevoel. Geen idee wat ik precies gezegd heb, maar vanaf moment 1 hebben we gepraat en zijn niet meer opgehouden.
Wat is het fijn om niets te hoeven uitleggen en meteen te begrijpen waar de ander het over heeft. “Die arts prikte super hard m’n port-a-cath aan. En die verpleegkundige is mijn favoriet!” Alle verpleegkundigen en artsen zijn de revue gepasseerd, maar ook de behandelingen hebben we uitgebreid besproken. Niet; hoe voelt dat nou? Maar; zo herkenbaar dit! Wat fijn om niet meer “anders” te zijn, maar juist zoveel te herkennen.
Na onze eerste ontmoeting hebben we vaker afgesproken. Elke keer weer dat herkenbare gevoel, elke keer ook weer lachen om hilarische bijwerkingen of verpleegkundigen. Dingen die ik niet met iemand anders kan delen, omdat zij dat nou eenmaal niet zelf hebben ervaren.
Elmana en ik tijdens de opnames.
Dan belt Sylvia me op: “We willen de website van het borstcentrum pimpen, en jij en Elmana zijn zo’n leuk duo. Willen jullie met z’n tweeën geïnterviewd worden (met cameraploeg en al) als ervaringsdeskundigen?”. Eigenlijk hoeven we daar geen moment over na te denken; natuurlijk!
Die maandag komen we met z’n 2en aan in het ziekenhuis. Toch ook best gek om een keer voor iets leuks in het ziekenhuis te zijn. De cameraploeg staat klaar en wij mogen naast elkaar gaan zitten. Er worden allerlei vragen gesteld, maar voor ik het weet is het alweer voorbij!
Het interview was hartstikke leuk om te doen en het was ook erg leuk om ook dit met Elmana te delen. Maar eigenlijk kan ik beter niks uitleggen, en moet je gewoon gaan kijken! Dus ben je benieuwd hoe het filmpje is geworden en hoe dit leuke duo eruit ziet? Bekijk dan het filmpje hieronder!
Inmiddels is ze dus een echte vriendin van me geworden; een boezemvriendin*. Want naarmate we elkaar beter leerden kennen, kwamen we erachter dat we best veel dingen gemeen hebben. (Zo houden we allebei van musicals en slechte vrouwenseries!) Zelfs onze vriendjes kunnen goed met elkaar opschieten, dus we spreken nu ook regelmatig met z’n vieren af. En wat is het ook hier een feest der herkenning! Zo maken zij dezelfde harde grappen als Niels en ik. Waar anderen zich afvragen of ze hierom mogen lachen, liggen wij met z’n vieren in een deuk.
We zijn in een jaar uitgegroeid van compleet onbekenden naar dierbare vrienden. Vrienden van herkenning. Wat begon als “dat andere meisje met borstkanker” is nu een boezemvriendin. Mij heeft het enorm goed gedaan; ik zou het iedereen in deze situatie gunnen!
Elmana en ik tijdens de opnames.
*Met dank aan Danielle; ik moest hem toch ff maken!
Wat cool, dit wist ik niet :).
Mooi filmpje; Jacintha, je wordt beroemd! 😀
Haha, beroemd! Dat zou leuk zijn;)
Ik help graag… 😉 Iets wat er natuurlijk ook zomaar weer uit floepte! 😀
Haha, vind het nog steeds briljant!
Wow wat mooi dat jullie zoveel steun aan elkaar hebben! Zo belangrijk! Leuk filmpje!
Dankjewel!
Dankjewel:)
Wow, superlief stukje!
En nog steeds blij dat Sylvia ons aan elkaar heeft voorgesteld!
Natuurlijk heel graag gedaan;)
Wat mooi beschreven,die bijzondere vriendschap tussen jou en mijn schoondochter!
Allebei zijn jullie kanjers!
Bedankt voor de lieve reactie!
Wat een powervrouwen zijn jullie, en hoe fijn is dat jullie soulmates zijn geworden!
Heel veel respect voor de dames maar zeker ook voor hun partners ( waarvan 1 mijn neef is)
Dankjewel:)
Je hebt je het weer prachtig verwoord.
Twee zielen….een gedachte.
Lief!
Mooi, en het filmpje had ik natuurlijk al gezien:) Die is ook mooi geworden! xx
WoW mooi om te lezen en leuk om eindelijk te zien over wie m’n zusje Elmana het vaak heeft!
Ah dankjewel!:)